واقعا موندم که این موبایل وتبلت و....خوبه یا نه؟!

وقتی تو جایی گیر میکنی و یک تماس به همه ی نگرانیا خاتمه میده

وقتی تو تبلتت یه عالمه مطالب خوب ومفید میذاری و میتونی خیلی راحت ازشون استفاده کنی ،میگی خدا پدرسازنده ی اینا رو بیامرزه،

ولی وقتی میبینی تو لحظات برگشت ناپذیری وسرنوشت سازی مثل شب قدر بعضیا ارتباطشون با این وسیله جای ارتباط با خدا رو گرفته یا لا اقل همش مزاحم این ارتباط میشه و از خلوصش کم میکنه ، لجت میگیره.داری خیر سرت با خدا نجوا میکنی، یدفعه صدای پیامک موبایل کناری حواستو پرت میکنه،

یا تو تاریکی چشمت میره دنبال نور یه موبایلی که بچه ای روشن کرده ودراز کشیده رو پای بزرگترش و داره بازی میکنه،

یادش بخیر ،قدیما که با پدر بزرگم برا احیا میخواستیم یریم ،بهم یه قرآن کوچیک ویکم نخود کشمش میدادن،

تومسجدم اگه یوقتی خسته میشدم ومیخواستم دراز بکشم،با مهربونی میگفتن اینجا پر قرآنه ،گناه داره،بعد منو تو بغلشون میگرفت و بعضی موقعا همونجوری خوابم میبرد